Click the following link for a safe PDF copy: Jaysh al ‘Adl — Details of the Chain of Operations During Ramaḍān
_________________
Source: Telegram
Click the following link for a safe PDF copy: Jaysh al ‘Adl — Jihād In Light of Ḥadīths
_________________
Source: Telegram
________________
Source: RocketChat
To inquire about a translation for this video message for a fee email: [email protected]
سازمان جیش العدل به اطلاع عموم میرساند فرزندان برومند و مجاهد بلوچستان در واحد اطلاعات و امنیت سازمان جیش العدل غروب امروز چهارشنبه ۲۷ دی ماه، با بهره گیری از اطلاعات دقیق و اجرای یک عملیات حساب شده موفق شدند جانشین فرمانده سپاه سراوان را به همراه دو تن از محافظانش در مسیر خاش به زاهدان مورد هدف قرار بدهند که در نتیجه این عملیات سرهنگ حسینعلی جاودان فر به همراه دو تن از محافظانش از پای در آمد.
جانشین فرمانده سپاه سراوان برای افزایش تدابیر امنیتی و به امید آنکه از رصد چشمان تیزبین سربازان حقیقی وطن، در امان بماند با یک دستگاه پژو ۴۰۵ شخصی در حال تردد بود اما با این وجود شناسایی شد و به همراه دو تن از محافظانش از پای درآمد.
سازمان جیش العدل به پشتوانه نصرت الهی و همکاری عمیق وجدان های بیدار این سرزمین به مسئولان ارشد نظامی و امنیتی و همچنین دیگر مجریان فاسد حاکمیت هشدار میدهد پیش از آنکه خشم بندگان مظلوم و مستضعف خداوند دامان آنها را بگیرد یا در شرارتها و فتنه آفرینی های رژیم ولایت فقیه در اقصی نقاط منطقه تباه بشوند به خود بیایند و به جای تبدیل شدن به آلت دست برای سرکوب مردم بی دفاع به عواملی موثر در تسریع سرنگون کردن فرقه جنایتکار حاکم بر کشور بشوند. قطعا این عمل برای شما از مردن برای اهداف ضد انسانی و غیرمنطقی رژیم جنایتکار ولایت فقیه ارشمندتر خواهد بود.
________________
Source: Telegram
To inquire about a translation for this statement for a fee email: [email protected]
پیرو اظهارات مسلسل مسئولین حاکمیت مبنی بر بازداشت نیروهای سازمان جیش العدل به اطلاع عموم میرسانیم، ادعاهای مقامات حکومتی پیرامون بازداشت نیروهای سازمان جیش العدل فاقد هرگونه صحت میباشد و صرفا با هدف عملیات روانی و سرپوش گذاشتن بر شکست های پی در پی عنوان میشود.
به فضل الهی در طول یک سال گذشته یعنی از دی ماه ۱۴۰۱ تاکنون با وجود آنکه فرزندان حماسه آفرین بلوچستان در سازمان جیش العدل حدود بیش از ۳۵ عملیات مختلف و متنوع علیه دستگاه های پوسیده ولایت فقیه انجام داده اند اما یک تن از نیروهای سازمان جیش العدل دستگیر نشده است.
اما در طول این مدت نیروهای جنایتکار رژیم از سر استیصال خود بسیاری از شهروندان عادی را پس از این عملیاتهای غرور آفرین به عنوان عاملین حملات دستگیر کرده اند که هیچ ارتباطی با اقدامات صورت گرفته نداشته اند.
بررسی‌ها نشان میدهد عمده دلایل بازداشت این افراد اظهار خوشحالی و حمایت از مقاومت جهادی بلوچستان بوده است که مجاهدان جان برکف عدل الهی در طول چند ماه گذشته به صورت معقولانه و مقتدرانه با عملیات های کوبنده خود کاخ ستم ولایت فقیه را به لرزه در آورده اند.
ماموران امنیتی دیکتاتور باید بدانند عملیاتهای مقتدرانه و دقیق فرزندان سرافراز بلوچستان همچون آب سردی بر قلب داغدار تمام مادران و پدرانی است که سال گذشته در اثر آتش کینه ماموران ولایت فقیه زجر دیده اند. و مرهمی است بر قلب های زخمی زنان و کودکان این سرزمین که همسران و پدران خود را به دلیل اعدام های جنایتکارانه و شلیک های بی مورد از دست داده اند. مسئولان فرقه تبه کار ولایت فقیه باید آگاه باشند که با جنایتکاری‌های خود نتنها هیچگاه نخواهند توانست مردم غیور سرزمین ما را مرعوب بکنند یا بر روحیه حماسی آنها تاثیر منفی بگذارند بلکه این خباثت‌های آنها خشم مردم نسبت به رژیم ستمگر ولایت فقیه را بیشتر و بیشتر خواهد کرد و ان شاءالله باعث سرنگونی تخت فساد و فتنه ولایت فقیه خواهد شد.
_______________
Source: Telegram
To inquire about a translation for this statement for a fee email: [email protected]
بیانیه تکمیلی؛ موشک های سپاه پاسداران به دلیل خطا و انحراف از محدوده نظامی مجاهدین در خاک ایران عبور کرده و به یک روستای مرزی پاکستان اصابت کرده اند.
حمله سپاه پاسداران ترکیبی از بکارگیری پهپادهای انتحاری و موشک های بالستیک بوده است. این حملات در عصر سه شنبه ۲۶ دیماه آغاز و پس از متوقف شدن برای ساعاتی، مجددا در ۲:۳۰ بامداد روز جاری -چهارشنبه ۲۷ دیماه- ادامه پیدا کرده اند. اما با وجود چنین حملات سنگینی اما به فضل الهی و ضعف اطلاعاتی و فنی دشمن هیچ آسیبی به مجاهدین وارد نشده است.
در روز ۲۶ دیماه با توجه به پرواز ممتد پهپادهای شناسایی دشمن در مناطق کوهستانی سراوان در محدوده منطقه دهستان کوهک و با توجه به برخی اطلاعات سری رسیده به بخش اطلاعات و امنیت، مجاهدان سازمان جیش العدل به صورت کامل در حالت انتشار بوده اند از اینرو به دلیل اتخاذ تدابیر نظامی و خطای بالای موشک های سپاه پاسداران و همچنین به برکت فضل الهی با وجود شلیک دهها فروند موشک و پرتاب پهپادهای بسیار، اما هیچ آسیبی به مجاهدان جان برکف سازمان جیش العدل وارد نشده است.
اما در همین حال و به دلیل حجم شلیک های بسیار بالای نیروهای جنایتکار ولایت فقیه بسیاری از این موشک ها از محدوده نظامی مجاهدین در خاک ایران عبور کرده و در خاک کشور پاکستان فرود آمده اند. متاسفانه به دلیل خطای این موشک‌ها و خوی جنایتکارانه گروه تروریستی سپاه پاسداران، چندین فروند موشک به یک روستای مرزی کشور پاکستان که در امتداد خط آتش سپاه پاسداران قرار داشته است مورد اصابت این موشک ها و پهپادها قرار گرفته است.
در اثر این شلیک‌های سپاه پاسداران یک روستای مرزی در خاک کشور پاکستان به نام زورگز مورد اصابت چندین فروند موشک و پهپاد قرار گرفته است. که باعث شهادت و زخمی شدن تعدادی از اهالی این روستا نشینان بیگناه پاکستانی شده است. که در بین شهدا و مجروحین این روستا، اعضای خانواده دو عضو افتخاری سازمان جیش العدل که از اهالی این روستا بوده اند نیز به شهادت رسیده اند.
تجربه ثابت کرده است تنها توانایی رژیم ستمگر ولایت فقیه در تقابل با دشمنانش حمله به افراد غیرنظامی و بی دفاع است که نشانه بزدلی و خوی ددمنشانه سردمداران فرقه تبه کار ولایت فقیه است.
رژیم جنایتکار ولایت فقیه که صرفا در امر دروغگویی تخصص خارق العاده ای دارد، سازمان جیش العدل را متهم به داشتن مقر در کشورهای همسایه کرده است. ما این اتهام رژیم جنایتکار ولایت فقیه را قویا رد میکنیم و اعلام میداریم فرزندان سرافراز بلوچستان با وجود بیش از ۱۸۰ هزار کیلومتر مربع بیابان و کوهستان های صعب العبور هیچ نیازی به استفاده از خاک دیگر کشورها ندارد. دستگاه های امنیتی و نظامی دشمن آگاه باشند که خون کودکان و زنان مظلوم و بیگناه به رایگان نخواهد رفت و به زودی دامان آنها را خواهد گرفت.
_______________
Source: Telegram
To inquire about a translation for this statement for a fee email: [email protected]
بسم الله الرحمن الرحیم
حمله پهپادی سپاه پاسداران به منازل تعدادی از مجاهدین سازمان جیش العدل
سازمان جیش العدل به اطلاع عموم میرساند گروه تروریستی سپاه پاسداران با استفاده از پهپادهای انتحاری و موشک به منازل تعدادی از مجاهدین سازمان جیش العدل در کوه های مرزی بلوچستان حمله کرده است.
در این حمله حداقل شش فروند پهپاد انتحاری و تعدادی موشک به خانه هایی که در آنجا کودکان و همسران مجاهدان سازمان جیش العدل اسکان داشته اند حمله کرده اند که در نتیجه آن منزل دو تن از مجاهدین منهدم شده و اعضای خانواده آنها به شهادت رسیده و زخمی شده اند.
در این حمله جنایتکارانه دو کودک خوردسال به شهادت رسیده و دو زن به همراه یکی دختر نوجوان دیگر به شدت زخمی شده است.
سازمان جیش العدل بارها در مکاتبات خود به رژیم جنایتکار ولایت فقیه توصیه کرده است برای رعایت نازل ترین اصول جنگی از هدف قرار دادن کودکان، زنان و افراد بیگناه اجتناب بکند. اما ظاهرا داشتن چنین انتظاری از رژیم جنایتکار ولایت فقیه برای رعایت ابتدایی ترین اصول اسلامی و انسانی موضوعی عبث و بیهوده بوده است.
حمله رژیم جنایتکار ولایت فقیه به زنان و کودکان خوردسال نشانه استیصال و درماندگی دستگاه پوسیده ولایت فقیه در تقابل با شیرمردان بلوچستان است. سپاه پاسداران و مسئولین تصمیم گیر باید بدانند که چنین حملات جنایتکارانه ای در مقابل ایمان سربازان جانبرکف این مرز و بوم بسیار حقیر است و نتنها نمیتواند استمرار جهاد بلوچستان را متوقف بکند بلکه عزم مجاهدان سرافراز سازمان جیش العدل را برای سرنگون کردن کاخ ستم شما جزم تر خواهد کرد.
سازمان جیش العدل ۲۶ دی ماه ۱۴۰۲
_______________
Source: Telegram
To inquire about a translation for this statement for a fee email: [email protected]
Click the following link for a safe PDF copy: Hay’at Taḥrīr al-Shām’s Department of Political Affairs — In Response To the Iranian Revolutionary Guard’s Claim of Targeting Terrorist Organizations In Idlib
_______________
Source: Telegram
To inquire about a translation for this statement for a fee email: [email protected]
Esteemed Brother Hassan Amir Abdullahian, Minister of Foreign Affairs of Iran,
Distinguished Ministers, Scholars, and Participants of this significant gathering,
Assalamo Alaiku, (May peace be upon you all),
First and foremost, I express my gratitude to the Ministry of Foreign Affairs of the Islamic Republic of Iran for providing me with the opportunity to share my perspective on this crucial and deeply distressing regional, Islamic, and humanitarian issue.
Dear colleagues,
We convene here today while, even as I speak, the youth of Gaza, the oppressed, are being killed, their mothers are enduring unimaginable suffering, and innocent children are losing their parents.
Today marks the 78th day of the ongoing massacre and genocide of the people of Gaza. Yet, the international community, which incessantly proclaims its commitment to human rights, values, justice, and freedom, remains mere spectators to these barbaric acts.
Regrettably, we find ourselves in an era rife with contradictions. While some nations impose sanctions on others for political reasons or purported violations of human rights, they remain silent regarding the crimes committed by a regime that has perpetrated the genocide of an entire nation. Humanity seems to have abandoned all principles and standards.
In the presence of numerous conventions on human rights and other humanitarian issues, we witness the loss of 20,000 lives in the past 78 days alone, with half of the victims being innocent women and children.
Esteemed attendees,
Can the international order born out of the aftermath of the Second World War truly address the needs of humanity in the 21st century with such glaring contradictions? Can we, in this age of heightened intellectual awareness, accept these double standards?
I do not believe that these dual and multiple attitudes will satisfy the awakened conscience of the present generation. We are in dire need of a new international order founded on justice and equality, an order that upholds all human rights without exceptions and prevents the politicization of these values.
We need an order that can bring peace, stability, and justice to our world.
Whether we acknowledge it or not, the human conscience cannot ignore these contradictions. The blatant permission granted to the Zionist regime to massacre Palestinians in Gaza is a clear example of this contradiction. Consequently, reforming the current international order becomes an imperative.
It is profoundly ironic that while Afghanistan, after four decades of foreign interference and wars, has made strides towards security and stability, it now faces international sanctions due to the political manipulation of human rights. How can we comprehend the logic behind these double standards?
The Islamic Emirate of Afghanistan, separate from the Afghan society, not only managed to end the 20-year American occupation through the grace of Allah and the relentless struggle of its heroic mujahideen, but it also empathizes with the suffering of the Muslim nation of Palestine more than any other nation.
The Palestinian cause extends far beyond the Palestinian people; it is an Arab, Islamic, and humanitarian issue. Anyone who believes in justice, freedom, and human values cannot remain silent in the face of the ongoing atrocities committed by the Zionist regime.
Esteemed attendees,
As an inseparable part of the Islamic Ummah, the Islamic Emirate of Afghanistan firmly rejects the ongoing oppression by the Zionist regime and the occupation of Palestinian lands. We consider the struggle of the Palestinian people as a legitimate and lawful endeavor, rooted in religious texts and international law.
We urge the influential countries of the Islamic world to play an active role in putting an end to the killing of innocent Palestinians. The Islamic world must unite its voice in support of Palestine’s liberation, not allowing political considerations to hinder this noble initiative. I commend Iran’s current initiative in this regard.
However, it is essential for other regional nations to join hands so that we may collectively halt the genocide of the oppressed Palestinian nation. These efforts must persist until a permanent and equitable solution to the Palestinian issue is achieved, granting the Palestinians rightful ownership over their historical land of Palestine.
IEA stands ready to assist the Islamic world in this humanitarian and Islamic cause, in accordance with His will.
Once again, I extend my gratitude to the Ministry of Foreign Affairs of Iran for providing me with this platform to address you all.
Thank you sincerely for your kind attention.
__________________
نوشته: دکتر داود مجاهد احساس نیاز به دشمن خارجی هسته مرکزی تکوین هویت اجتماعی در جوامعی همچون رژیم آخوندی- صفوی است. جامعه ای که به رغم شیوع خشونت فزاینده و وحشت در میان خود، همه بدی ها و نامطلوبی ها و خشونت ها را به دیگران (بیگانگان) نسبت داده و خود را معصوم و بی گناه و متولی برخورد با تروریسمِ منسوب به دیگران می داند. القای ترس در جامعه دقیقا مبتنی بر همین نیاز روان شناختی است. نسبت دادن «گروهک و تروریست بودن» به حق طلبان، تنها توجیهی برای معقول جلوه دادن روابط خصمانه علیه دیگران است. پوشش خبری و تبلیغات عاطفی – احساسی این روزها نیز از این رویکرد بیگانه هراسی نشات گرفته است. در این راستا مطبوعات ایران نیز موظفند تا با اتکا بر ایستارهایی که به موجب آن، آحاد جامعه اجازه می یابند خشم و کینه خود را به سوی دسته ای دیگر از اشخاص نشانه روند، سیاست ورزی نمایند. ضابطه ملی این رژیم، از رهگذر افشای این مطلب است که حذف دشمن «انهای بیگانه»، منجر به پایداری وحدت و هویت ملتی می شود که در چارچوب قالب های کلیشه ای از قبل موجود و در پرتو تبلیغات سیاسی رسمی صورت می پذیرد. از این رو محور فعالیت آنان، تنها نگرشی است که بر اساس آن، موضوع حذف شده و در بطن هویت «ما» قرار خواهد گرفت. بدین لحاظ منافع استراتژیک این رژیم چنین اقتضا می کند که در راستای پاسخگویی به رخدادهای ملی و فراملی با داشته های تئوریکی و ایدئولوژیکی خود، با مفاد حقوق بشری همیشه درگیر و صرفا آن را از نگاه تهدید بنگرد. از این رو، هرگز نمی توان تصویر روشنی از سیاست های کلی آن، در زمینه حقوق بشر، در قالب یک سند طراحی نمود، تا دستگاه های حقوقی و حتی سیاسی بتوانند بر اساس آن، از دیپلماسی مندرج، خط مشی گرفته و تاکتیتکی مطلوب، اتخاذ نمایند. او به جای پذیرش قوانین قطعی و فطری که متناسب با بینش فکری خود او نیز هست، سعی می نماید با بیان تضاد درونی حقوق بشری با برخی مفاهیم انسانی و اسلامی، به دروغ از بار مسئولیت ها شانه خالی کند و با بهره بری از پروپاگاندای رسانه ای، رویه مشارکتی حقوق بشر را به چالش کشاند. پنداشتی که او را مجبور نمود در زمان تصویب قطعنامه تاسیس شورای حقوق بشر، از دادن رای مثبت به آن هم اِبا ورزد. سران ایران که خود مدعیان حقوق بشرند، از یک سو مردمان مظلوم بلوچ را ناقض حقوق بشر می دانند و از سوی دیگر با دامن زدن به جنگ ها و تبعیضات و سیطره ظالمانه خود، زمینه نقض حقوق بشر را فراهم می آورند، چنانچه در عمل، خود را ملزم به اجرای هیچ ماده ای از مواد سی گانه اعلامیه حقوق بشر ندانسته و نمی دانند. ماده دو، پنج، هفت، سیزده، نوزده، بیست و یک، بیست و دو، بیست و پنج، بیست و شش و بیست و هفت که به ترتیب کشورها را ملزم به عدم هر گونه شکنجه، آزادی مذاهب و ادیان، حقوق یکسان و برابر،آازادی تردد وسفرها در تمام نواحی، آزادی ابراز عقاید و اندیشه ها، حق ورود تمام افراد به مناصب دولتی، حقوق تامین اجتماعی، حقوق رفاه و سلامت، حق بهره بری یکسان از تعلیم و تحصیل و آازادی اراده اشخاص از حضور در مراکز فرهنگی از مواردی است که به طور مکرر و به طور سیتماتیک توسط حکومت جعلی و مستکبر ایران نقض گردیده است که عمده مباحث ان ذیل عنوان «Crimes of the Islamic Republic of Iran» قابل بررسی است. حکومتی که در کل عمر اندک و بی ارزشش به جز دو سال، همه ساله موضوع قطعنامه های صادره در باب نقض حقوق بشر قرار گرفته (همچون 176/64 A/AES که در فروردین 1389 تصویب شد) و برخی سرانش جزو تحت تعقیب ترین و مجرم ترین اشخاص طبقه بندی شده اند و پلیس بین الملل به دنبال دستگیری آن هاست ( Correspondent, Catherine Philp Diplomatic. “Terror suspect Ahmad Vahidi set to become Ahmadinejad’s Defence Minister” ) و نقض حریم شخصی و حقوق صنف ها و گروه ها، اقلیت های عقیدتی و قومی و زبانی، نویسندگان، شاعران، هنرمندان، معلمان، اساتید دانشگاه، دانشجویان، خبرنگاران، وکلای حقوقی، فعالان حقوق بشر، کارگران، روزنامه نگاران، زنان، کودکان و شهروندان خارجی در این رژیم امری عادی تلقی می شود و دستگیری و زندان و شکنجه و اعتراف اجباری و آزار و تجاوز جنسی به زندانیان (HumanRights Watch – Torture, Detention, and the Crushing of Dissent in Iran و Iran’s Postelection Crackdown Scrutinized For Crimes Against Humanity – Radio Free Europe / Radio Liberty © 2010) در آن نوعی عادت محسوب می شود که در نتیجه آن، شاهد تصویب قطعنامه «S35/l1» در پنجشنبه 3 آذر 1401 برعلیه آن بودیم، هیچ گاه نمی تواند داعیه حقوق بشری نماید.
از سویی دیگر بلوچستان به عنوان دومین منطقه وسیع جغرافیای ایران و استراتژی ترین نقطه ایران که حاوی تنها بندر اقیانوسی ایران است و بستر کریدورهایی حمل و نقلی است که حیات اقتدار آینده ایران، منوط به احیای آن است، با تمام پتانسیل های اقتصادی و ژئوپولوتیکیش به جهت وجود ایدئولوژی مذهب سالاری حاکمیت، بنابر شاخص های توسعه انسانی (Human Development Index (HDI)) همچنان فقیرترین استان کشور ایران محسوب شود و تصویری از محرومیتی را تجربه می کند که نه تنها در زندگی روزمره و گذران زندگی، او را به خفت کشانده، بلکه عقاید و جوهره اخلاقیش را به سخره گرفته است. مدتهاست که علمایش حبس و به قتل می رسند. مردمش با تمام پیشینه غنی خود، مجبورند به جهت نداشتن زیرساخت های شغلی، با جان خود بازی و به امید انتقال چند لیتری سوخت سر کنند، آن به آرزوی فرار از تیری که از سوی عمال رژیم به سویشان در حرکت است. خانه هایشان ویران، به مساجدشان توهین و به مدارس اسلامیشان تعرض می شود. بیش از سی و پنج درصد کودکانشان به جهت همان تبعیض قادر به تحصیل نیستند. به جهت فقدان راه های مواصلاتی استاندارد همچون دیگر مناطق کشور، آمار کشته های تصادفات جاده ایش در صدر آمار کشوری است. مردمش از حق منصب داری دولتی به طور کامل محرومند و چنان مَیتی به کُنجی رها شده اند. این تبعیض به جایی کشیده است که به راحتی حکم کشتن بلوچ‌های نمارگذار را صادر می کنند و در یک روز در شهر زاهدان، بیش از صد نفر از نمازگذاران را به خاک و خون می کشند و در روزی دیگر در خاش ده ها نفر را، روزی که به گواهی دیده بان حقوق بشر، به عنوان مرگبارترین سرکوب در سال 2022 معرفی شد. کشتاری که حاکی از تغییر بافت جمعیتی منطقه، تحت فرمول سیستماتیک کشتن قرار دارد. مساله ای که در پسا متن آمایش های جمعیتی چند ساله به نحو جدی بروز نموده است. اما سازمان جیش العدل به عنوان سازمانی مردم نهاد که بر آمده از خواست عمومی منطقه بلوچستان است، معتقد است هیچ چیز نباید بشریت را از تلاش برای احقاق حقوق بنیادین خود ناامید سازد. اسناد بین المللی حقوق بشر، یک صدا دولت ها را به عنوان اهرم های اصلی رعایت حقوق بشر، مکلف و متعهد به اتخاذ اقداماتی برای رعایت حقوق بشر و حقوق بنیادین شهروندان می داند. چرا که قطعا این شورا قادر است با پیشنهاد صدور قطعنامه کشوری و متعاقبا تعیین گزارشگر ویژه، کشوری را به انزوا کشاند و با فرایند تصمیم سازی بین المللی، از مشارکت این گونه کشورها در راستای زمینه سازی برای اجرای تهدید استراتژیک ممانعت به عمل آورد و از طریق اقداماتی چون معیارگذاری برای عضویت در شواری حقوق بشر و پیش بینی تعلیق عضویت کشورهای عضو، کشور خاطی را ملزم به اجرای مفاد اعلامیه حقوق بشر نماید. از سویی دیگر با توجه به بند سه قطعنامه 60/250 مجمع عمومی مورخ 3 اوریل 2006، شورا می تواند سعی در هماهنگ نمودن فعالیت های سیستم حقوق بشر سازمان ملل نماید، به نحوی که مسائل حقوق بشر به صورت سیستماتیک از جانب تمام ارگانیسم های آن، مورد لحاظ قرار گیرد. از این رو چنین استنباط می شود که در صورت نقض فاحش و سیستماتیک حقوق بشر از جانب هر کشوری و عدم توجه آن به توصیه های شورای حقوق بشر، شورا می تواند مستندا به بند سه ماده یازده منشور از طریق عمومی، به طرح موضوع در شورای امنیت سازمان ملل بپردازد، شواری امنیت نیز پس از طرح موضوع می تواند در قالب فصل هفتم منشور به ارائه توصیه و نهایتا به اتخاذ تصمیمات الزام آور بر ضد کشور مربوطه بپردازد. اما تا وصول و وحدت همگانی برای این خواست عمومی جامعه ایران، خصوصا اقلیت های قومی همچون ملت بلوچ، این سازمان خود را ملزم می دارد تا بر اساس مقررات حقوق داخلی کشورها، از جمله کشور ایران که در مواد 165 و 157 قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 بیان شده و نیز حقوق بین المللی از جمله ماده 51 منشور سازمان ملل متحد مصوب 1945 و بند (ج) ماده 31 اساسنامه دادگاه کیفری بین المللی مصوب 1998 که به لحاظ مفهومی دلالت بر معنای جواز دفاع مشروع از سوی قانون گذار می کند، از این حق مشروع استفاده کند. این حق علاوه بر جزئیات در عوامل موثر در عنصر قانونی و رافع عنوان مجرمانه بودن، مجوز به کار بردن زور برای مقابله در برابر حمله کننده و پاسخگویی زور به وسیله زور را دارد، حتی اگر این روش منتهی به قتل و خونریزی گردد. (henry campbell black, 1983: 707). چنانچه دادگاه بین المللی یوگوسلاوی سابق در پرونده kordic در تعریف دفاع مشروع مقرر نمود «دفاع مشروع ممکن است در سطح وسیعی این گونه تعریف شود که شخصی از خودش یا مالش یا از شخصی دیگر یا مالش علیه حمله ای دفاع می کند، مشروط به اینکه آن اعمال، لازم و متناسب با حمله متجاوز به حساب آیند.» (bantekas and nash, 2003: 138).
از سویی دیگر میثاق جامعه ملل، پیمان بریان کلوگ و منشور ملل متحد، دفاع مشروع را حق قانونی دانسته است، حقی که در منشور به عنوان حق طبیعی به رسمیت شناخته شده است. خصوصا بنابر برداشتی که امروزه مورد قبول غالب حقوق دانان و اکثریت اعضای سازمان ملل متحد و رویه آن قرار گرفته است، این است که با توجه به محدویت های بند 4 ماده 2 و ماده 51 منشور تنها در مواردی می تواند به طور فردی به دفاع از خود بپردازد که حمله ای مسلحانه علیه آن عمل آغاز شده باشد. این عبارت ماده 51 منشور که اعلام می دارد «هیچ یک از مقررات این منشور به حق ذاتی دفاع از خود لطمه ای وارد نخواهند کرد» موید آن است و از سویی دیگر حق دفاع مشروع، اساسا عملی است که در ادوار مختلف تاریخ، امری پذیرفته است که بشر و حتی هر جانداری تا حد امکان در مقابل فعلی که نامشروع و ناعادلانه است، سر تسلیم فرود نیاورده و دفاع در برابر چنین فعلی را جز حقوق طبیعی خود به شمار آورده است، چرا که انسان آن را نوعی حق برای خود و نوعی تکلیف نسبت به دیگران می داند و روابط انسانی به ویژه اجتماعی ایجاب می کند که افراد به این مطلب آگاه باشند که در صورت حمله و تهاجم ناعادلانه دیگران ساکت نخواهند نشست. از این رو تهاجم، نفی حق و دفاع، نفی این نفی خواهد بود، پس دفاع مشروع اجرای مستقیم حق است. بر این اساس دفاع مشروع نه تنها اجرای حق، بلکه تکلیفی است که بر دوش داریم که در اسلام چنین دفاعی از مصادیق تعاون بر تقوی به شمار آمده است.
_________________
Source: Telegram
To inquire about a translation for this statement for a fee email: [email protected]
